ΔΑΜΑΣΚΗΝΟ ΣΤΑΝΛΕΥ

Καρπός μεσαίου μεγέθους και σχήματος οβάλ. Το χρώμα του φλοιού είναι σκούρο μωβ και της σάρκας πρασινοκίτρινο. Κατάλληλο για νωπή κατανάλωση.

Έχει καλή συντήρηση στο ψυγελιο.

Ο καρπός βελτιώνει πολύ τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του όταν κάνουμε αυστηρό αραίωμα.

Δεν είναι αυτογόνιμη , σταυρογονιμοποιείται με Πρέζιντεντ.

Ευδοκιμεί ικανοποιητικά σε ευρείας κλίμακας εδαφοκλιματικές συνθήκες αρκεί να αποφευχθούν τυχόν όψιμοι ανοιξιάτικοι παγετοί όπου μπορούν να καταστρέψουν σε μεγάλο βαθμό την παραγωγή.

Ημερομηνία ωρίμανσης: 10/8 – 25/8

ΛΙΠΑΝΣΗ

Ενδεικτική λίπανση κατά τα πρώτα έτη της εγκατάστασης των δένδρων
Κατά την εγκατάσταση του οπωρώνα: Κατά τη φύτευση των δένδρων είναι σκόπιμο να μην χρησιμοποιούνται αζωτούχα λιπάσματα. Αυτά θα πρέπει να δίνονται μετά την έναρξη της βλάστησης και μέχρι τα μέσα καλοκαιριού. Όσον αφορά το φώσφορο και το κάλιο, συνή-
θως όταν υπάρχει ανεπάρκεια γίνεται ενσωμάτωση στο έδαφος και ειδικά για το φώσφορο σε βάθος τουλάχιστον 25 εκ. λίγο πριν τη φύτευση. Η ποσότητα αυτών των στοιχείων που θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από τα στοιχεία της ανάλυσης του εδάφους.
Δένδρα μέχρι την έναρξη της καρποφορίας: Αναφέρεται εντελώς ενδεικτικά ότι για κάθε έτος ηλικίας μέχρ το δένδρο να εισέλθει σε καρποφορία, παρέχονται περίπου 70 γρ. Ν/δένδρο.
Ενδεικτική λίπανση σε παραγωγικά δένδρα
Χρόνος εφαρμογής: Οι φωσφοροκαλιούχες λιπάνσεις γίνονται συνήθως Νοέμβριο – Δεκέμβριο. Όσον αφορά το άζωτο μπορεί να χορηγηθεί από τις αρχές έως τα μέσα Φεβρουαρίου ή και κατά την καρπόδεση εφόσον απαιτηθεί.
Τρόπος εφαρμογής: Όταν η αντιμετώπιση των ζιζανίων γίνεται με καλλιέργεια του εδάφους (άροση – φρεζά-ρισμα) ταυτόχρονα μπορεί να γίνει και η ενσωμάτωση των λιπασμάτων. Συνήθως η διασπορά των λιπασμάτων γίνεται κάτω από την κόμη των δένδρων. Τα φωσφο-
ροκαλιούχα λιπάσματα μπορούν να ενσωματωθούν και σε αυλάκια (βάθους 20-25 εκ.) που ανοίγονται στις δύο πλευρές της κόμης των δένδρων και τα οποία εφάπτονται στο περίγραμμα της κόμης. Σε αρδευόμενους οπωρώνες υπάρχει δυνατότητα τα λιπάσματα να πα-
ρέχονται μαζί με την άρδευση (υδρολίπανση). Τόσο το άζωτο, όσο και ο φώσφορος (τα τελευταία χρόνια με χρήση ειδικών σκευασμάτων) μπορούν να χορηγηθούν και με διαφυλλικούς ψεκασμούς.
Συνιστώμενες ποσότητες Ν: Συνήθως εφαρμόζετα μέχρι 10-15 kg N/στρέμμα συνολικά για όλη την καλλι-εργητική περίοδο. Περίπου το 70% της συνολικής ποσότητας παρέχεται το χειμώνα Σε δένδρα που έχουν τάση δημιουργίας λαίμαργων η αζωτούχος λίπανση και ιδίως
η νιτρική, πρέπει να περιορίζεται (ακόμη και να μηδενίζεται), προκείμενου να επέλθει η απαραίτητη ισορροπία μεταξύ βλάστησης και καρποφορίας.  Το άζωτο στις αρχές Φεβρουαρίου δίνεται ως αμμωνιακό (θειική αμμωνία) με παράχωμα ή ως νιτρικό στα μέσα Φεβρουαρίου
και στις επόμενες εφαρμογές. Κατά την καρπόδεση το άζωτο εφαρμόζεται ως νιτρικό.
Συνιστώμενες ποσότητες Ρ: Συστήνονται μέχρι 5-10 μονάδες Ρ/στρέμμα. Η προσθήκη φωσφόρου σε δέν δρα που είναι σε πλήρη καρποφορία δεν είναι συνήθως απαραίτητη κάθε χρόνο (συνήθως ανά διετία ή και περισσότερο). Η προσθήκη του φωσφόρου πρέπει να
γίνεται με προσοχή γιατί μπορεί να προκύψουν ανεπιθύμητες παρενέργειες, όπως είναι κυρίως η χλώρωση σιδήρου, καθώς και η ανεπάρκεια ψευδαργύρου (ιδίως στα εδάφη με υψηλό pH). Όσον αφορά το χρόνο χορήγησης του φωσφόρου επισημαίνεται ότι μπορεί να γίνει,
εκτός από το φθινόπωρο και στα τέλη χειμώνα ή ακόμη και στις αρχές της άνοιξης, εφόσον χρησιμοποιηθούν ευδιάλυτα φωσφορικά λιπάσματα. Τέτοια λιπάσματα περιλαμβάνουν τον Ρ κυρίως σε μορφή φωσφορικούμονασβεστίου.
Συνιστώμενες ποσότητες Κ: Πολύ καθοριστική σχέση όσον αφορά την κανονική καρποφορία των δένδρων είναι ο λόγος Ν/Κ. Στη δαμασκηνιά οι ιδανικές τιμές αυτού του λόγου κυμαίνονται μεταξύ 0,80 και 0,90 και το οποίο δείχνει ότι η δαμασκηνιά παρουσιάζει μεγαλύτερες ανάγκες σε κάλιο παρά σε άζωτο. Ανάλογα με την περιεκτικότητα των εδαφών σε αυτό το στοιχείο, κατά μέσο όρο χορηγούνται 15-25 kg K2O/στρέμμα περίπου κάθε δύο χρόνια. Όσον αφορά τα καλιούχα λιπάσματα
το θειικό κάλιο προσλαμβάνεται καλύτερα όταν τοποθετείται σε βάθος. Το νιτρικό κάλιο φαίνεται ότι δεν χρειάζεται τοποθέτηση σε βάθος και η πρόσληψή του από τα δένδρα γίνεται γρηγορότερα. Για το λόγο αυτό ενώ το θειικό κάλιο πρέπει να τοποθετείται στις αρχές ή
το πολύ στα μέσα του χειμώνα, το νιτρικό κάλιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις αρχές της άνοιξης ή και λίγο αργότερα, προκειμένου να μη χαθεί και το νιτρικό άζωτο που περιέχει. Η κρυσταλλική μορφή του νιτρικού καλίου χρησιμοποιείται κυρίως για ψεκασμούς με συγκέντρω-
ση 0,5-0,7%, τόσο κατά την άνοιξη, όσο και κατά το φθινόπωρο.
Άλλα στοιχεία: Πολύ συχνή είναι η εμφάνιση τροφοπενίας ψευδαργύρου η οποία διορθώνεται με διαφυλλικό ψεκασμό νωρίς την άνοιξη με θειικό ψευδάργυρο 1% μαζί με ασβέστη. Αρκετά συχνή είναι η και τροφοπενία Βορίου κυρίως σε όξινα εδάφη. Αντιμετωπίζεται με προσθήκη βόρακα στο έδαφος ή με διαφυλλικούς ψεκασμούς. Οι ψεκασμοί μπορούν να πραγματοποιηθούν είτε κατά την άνοιξη (στάδιο ροζ κορυφής, πτώση πετάλων) ή καλύτερα το φθινόπωρο 3-4 εβδομάδες πριν από την έναρξη πτώσης των φύλλων. Σε αρκετές περι-
πτώσεις μπορεί να εμφανιστεί και τροφοπενία σιδήρου η οποία αντιμετωπίζεται κυρίως με την προσθήκη στο
έδαφος χηλικών ενώσεων σιδήρου.