ΚΥΔΩΝΙΑ ΓΙΓΑΣ
Η κυδωνιά έχει μέτριο ενδιαφέρον για τον έλληνα καλλιεργητή. Στο πλαίσιο της κλιμακούμενης παραγωγής μπορεί να δώσει ένα ικανοποιητικό εισόδημα.Η ποικιλία γίγας έχει καρπούς με καμπανοειδές σχήμα , κίτρινο χρώμα και εξαιρετικά μεγάλο μέγεθος.
Θα εκτιμηθεί από εμπόρους λαικών αγορών, για την εντυπωσιακή της εμφάνιση , όμως δεν έχει την γεύση των μικρόκαρπων ποικιλιών.
Οι ανάγκες σε χειμερινό ψύχος είναι πολύ πιο μικρές σε σχέση με την μηλιά. Σε ζεστές περιοχές παράγει ποιοτικότερους καρπούς.
Οι πιο πολλές ποικιλίες κυδωνιάς είναι αρκετά αυτογόνιμες και επομένως δε χρειάζονται σταυρογονιμοποίηση. Ευδοκιμεί σε εδάφη αμμοπηλώδη, καλά στραγγιζόμενα, πτωχά σε ασβέστιο.
Περίοδος Ωρίμανσης 10-Οκτ. έως 20-Οκτ.
Ενδεικτική λίπανση κατά τα πρώτα έτη της εγκατά-
στασης των δένδρων
Κατά την εγκατάσταση του οπωρώνα: Κατά τη φύτευση των δένδρων συνήθως δεν χρησιμοποιούνται αζωτούχα λιπάσματα ειδικά όταν έχει προστεθεί στο έδαφος οργανική ουσία υπό μορφή χωνεμένης κοπριάς. Όσον αφορά το φώσφορο και το κάλιο, συνήθως όταν
υπάρχει ανεπάρκεια γίνεται ενσωμάτωση στο έδαφος και ειδικά για ο φώσφορος σε βάθος τουλάχιστον 25 εκ. λίγο πριν τη φύτευση. Η ποσότητα αυτών των στοιχείων που θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από τα στοιχεία της ανάλυσης του εδάφους. Ενδεικτικά η ενσωμάτωση στο έδαφος 25-40 μονάδων Ρ/στρ πριν από τη φύτευση των δενδρυλλίων, αντιμετωπίζει το πρόβλημα του φωσφόρου για αρκετά χρόνια.
Δένδρα μέχρι το 5ο έτος (μέχρι την έναρξη της καρποφορίας): Κατά μέσο όρο στο Oregon των Η.Π.Α. συστήνονται 1,68-2,8 kg Ν/στρ. Η ποσότητα της αζωτούχου λίπανσης μεταβάλλεται ανάλογα με την ηλικία, καθώς και με το μήκος της ετήσιας βλάστησης.
Ενδεικτική λίπανση σε παραγωγικά δένδρα
Χρόνος Εφαρμογής: Οι φωσφοροκαλιούχες λιπάνσεις γίνονται συνήθως Νοέμβριο – Δεκέμβριο. Όσον αφορά το άζωτο μπορεί να χορηγηθεί από τα μέσα Φεβρουαρίου (ως αμμωνιακή μορφή) ή έως τα τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου (ως νιτρική μορφή) ή και κατά την καρπόδεση εφόσον απαιτηθεί. Τελευταία πιστεύεται ότι για την εξασφάλιση αζώτου στα άνθη, κατά τρόπο ασφαλή, ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος είναι η χορήγησή του με διαφυλλικό ψεκασμό (υπό μορφή ουρίας) κατά το φθινόπωρο, 3-4 εβδομάδες πριν από την έναρξη πτώσης των φύλλων.
Τρόπος Εφαρμογής: Όταν η αντιμετώπιση των ζιζανίων γίνεται με καλλιέργεια του εδάφους (άροση – φρεζάρισμα) ταυτόχρονα μπορεί να γίνει και η ενσωμάτωση των λιπασμάτων. Συνήθως η διασπορά των λιπασμάτων γίνεται κάτω από την κόμη των δένδρων. Τα φωσφορο-
καλιούχα λιπάσματα μπορούν να ενσωματωθούν και σε αυλάκια (βάθους 20-25 εκ.) που ανοίγονται στις δύοπλευρές της κόμης των δένδρων και τα οποία εφάπτονται στο περίγραμμα της κόμης. Σε αρδευόμενους οπωρώνες υπάρχει δυνατότητα τα λιπάσματα να παρέχονται μαζί με την άρδευση (υδρολίπανση). Τόσο το άζωτο, όσο και ο φώσφορος (τα τελευταία χρόνια με χρήση ειδικών σκευασμάτων) μπορούν να χορηγηθούν και με διαφυλλικούς ψεκασμούς. Σε πυκνές φυτεύσεις συστήνεται η χορήγηση των λιπασμάτων να γίνεται κατά μήκος της γραμμής φύτευσης και όχι πολύ μακριά από τον κορμό.
Συνιστώμενες ποσότητες Ν: Συνήθως εφαρμόζεται με 10-15 kg N/στρέμμα συνολικά για όλη την καλλιεργητική περίοδο, ανάλογα με την ηλικία του δένδρου και την αναμενόμενη παραγωγή. Ακόμη μπορούν να χορηγηθούν συμπληρωματικά κατά την καρπόδεση 3-4 μο-
νάδες αζώτου σε νιτρική μορφή. Πριν την άνθηση θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση θειικής αμμωνίας σε βαριά, υγρά εδάφη και σε βροχερές χρονιές. Επισημαίνεται ότι τύπος του λιπάσματος που θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από το pH του εδάφους (π.χ. θειική αμμωνία
σε αλκαλικά εδάφη και ασβεστούχος νιτρική αμμωνία σε όξινα εδάφη), την ηλικία (δένδρα νεαρής ηλικίας ή γερασμένα δένδρα χρειάζονται περισσότερο τη νιτρικήμορφή), καθώς και από την κατάσταση της βλάστησης (η αμμωνιακή μορφή ευνοεί περισσότερο την καρπο-
φορία και η νιτρική τη βλάστηση). Στην περίπτωση που το άζωτο παρέχεται με το σύστημα άρδευσης τότε χρησιμοποιούνται συνολικά οι μισές ποσότητες.
Συνιστώμενες ποσότητες Ρ: Στις περισσότερες περιπτώσεις χορηγείται σχετικά σπάνια, ανάλογα πάντα και με τα αποθέματα του εδάφους. Μια μονάδα φωσφόρου ανά δένδρο θεωρείται ικανοποιητική για τουλάχιστον τρία χρόνια. Σημαντικό στοιχείο στην προσθήκη του
φωσφόρου στο έδαφος αποτελεί η βαθιά ενσωμάτωσή του στο έδαφος (τουλάχιστον 25 εκ.).
Συνιστώμενες ποσότητες Κ: Εκτός από εδάφους, χορήγηση καλίου μπορεί να γίνει και με διαφυλλικούς ψεκασμούς νιτρικού καλίου, κρυσταλλικής μορφής.