Η συστηματική εφαρμογή του εμβολιακού προγράμματος έχει συμβάλει καθοριστικά στον έλεγχο των λοιμοδών νοσημάτων…

Μ.Μ.Μυλωνάκης, Α.Φ.Κουτίνας, Κ.Γ.Πλευράκη

ΔΕΛΤΙΟ ΕΛΛΗΝ.ΚΤΗΝΙΑΤΡ.ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ 1999,50(2)

Αποσπάσματα

      1.Σύνδρομο της ανώτερης αναπνευστικής οδού της γάτας.

  Οι κύριοι αιτιολογικοί παράγοντες αυτού του συνδρόμου θεωρούνται ο ερπητοϊός τύπου Ι (FHV-1) και ο καλυκοϊός(FHV) της γάτας καθώς και το προσαpμοσμένο στη γάτα στέλεχος της chlamydia psittaci.

  Κοινό μειονέκτημα των διαθέσιμων εμβολίων είναι πως ενώ προστατεύουν ικανοποιητικά απο την εγκατάσταση της κλινικής νόσου, δεν αποτρέπουν τη δημιουργία ζώων φορέων.

      2. Πανλευκοπενία της γάτας.

  Η συχνότητα εμφάνισης της τα τελευταία χρόνια μειώθηκε σημαντικά λόγω της γενίκευσης των εμβολιασμών και της αποτελεσματικότητας των εμβολίων.Οι εμβολιασμοί συνιστάται να γίνονται απο την ηλικία των 6-10 εβδομάδων με επαναλήψεις ανα 4 εβδομάδες ως την ηλικία των 16 εβδομάδων.

  Οι έγκυες γάτες πρέπει να εμβολιάζονται μόνο με αδρανοποιημένα εμβόλια λόγω του κινδύνου υποπλασίας της παρεγκεφαλίδας στα κυοφορούμενα έγκυα.Σε αντίθεση με την παρβοϊωση του σκύλου δεν συναντάμε το” κενο ανοσίας” στην πανλευκοπενία της γάτας.

     3. Ιογενής λευχαιμία της γάτας.(FeLV)

  Τα εμβόλια αυτά πρέπει να γίνονται στα ζώα που έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο εξωτερικό περιβάλον ή συμβιώνουν με άλλες αδέσποτες γάτες,ενώ ο ορολογικός έλεγχος της γάτας πριν τον εμβολιασμό είναι αμφισβητούμενος. Ο εμβολιασμός γίνεται απο την ηλικία των 8-10 εβδομάδων με επανάληψη μετα 4 εβδομάδες και κάθε χρόνο ο ετήσιος αναμνηστικός.

    4. Λοιμώδης περιτονίτιδα(FIP)

  Το εμβόλιο αυτό πρέπει να γίνεται σε ορολογικά αρνητικές γάτες που έρχονται σε επαφή με άλλες ορολογικά θετικές γάτες,ενώ η χρήση του είναι προαιρετική σε εκείνες που ζούν αποκλειστικά μέσα στο σπίτι.Ο εμβολιασμός γίνεται σε γάτες ηλικίας μεγαλύτερης των 16 εβδομάδων με επανάληψη μετά 4 εβδομάδες , ενώ στη συνέχεια  μία φορά το χρόνο. 

    5.Λύσσα(Ra)

  Για τη λύσσα  χρησιμοποιούνται αδρανοποιημένα εμβόλια με ικανοποιητική αποτελεσματικότητα. Τα αδρανοποιημένα εμβόλια μπορούν να χορηγηθούν τόσο υποδόρια όσο και ενδομυϊκά. Η έναρξη του αντιλυσσικού εμβολιασμού στους σκύλους και στις γάτες  γίνεται με ένα εμβολιασμό στην ηλικία των 3 μηνών και οι αναμνηστικοί εμβολιασμοί κάθε 1-3 χρόνια.

     Ο εμβολιασμός με ζωντανά εμβόλια στη διάρκεια της εγκυμοσύνης εμπεριέχει τον κίνδυνο πρόκλησης αποβολών, απορρόφησης των εμβρύων ή εμφάνισης συγγενών ανωμαλιών σ`αυτά.Το λειτουργικά ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα του εμβρύου ενδεχομένως αδυνατεί να ελέγξει τη λοίμωξη που προκαλούν τα μειωμένης λοιμογόνου ισχύος εμβολιακά στελέχη.Συνεπώς κρίνεται σκόπιμο να αποφεύγεται η χρήση ΕΛΔ εμβολίων στα έγκυα ζώα,διαφορετικά ο εμβολιασμός με ΕΛΔ να γίνεται πριν το ζευγάρωμα.Με τη χρήση αδρανοποιημένων στελεχών εφαρμόζουμε 2 εμβολιασμούς ανάμεσα σε 4 εβδομάδες με τον τελευταίο να πέφτει όχι αργότερα απο την 1 εβδομάδα πριν τον τοκετό.

    Επισημαίνεται ιδιαίτερα πως δεν θα πρέπει να χορηγούνται ζωντανά εμβόλια σε κουτάβια ή γατάκια ηλικίας μικρότερης των 4 εβδομάδων λόγω του κινδύνου πρόκλησης μυοκαρδίτιδας στα κουτάβια και υποπλασία της παρεγκεφαλίδας στα γατάκια.

   Η επιλογή της ενδομυϊκής οδού χορήγησης εμβολίων στη γάτα κρίνεται σκόπιμη για την αποφυγή τοπικών αντιδράσεων στο σημείο έγχυσης με την προυπόθεση ότι δεν καταστρατηγούνται οι οδηγίες της κατασκευάστριας εταιρείας.