Ο Φλοιοφάγος και ο Φλοιοτρίβης είναι μικρά κολεόπτερα που τρέφονται από τον φλοιό και το εξωτερικό στρώμα του ξύλου των κλαδίσκων. Ο Φλοιοφάγος θεωρείται σπουδαιότερος εχθρός γιατί προσβάλλει και ζωηρούς κλάδους και δέντρα ενώ ο Φλοιοτρίβης συνήθως προσβάλλει εξασθενημένους κλάδους. Όταν η προσβολή γίνεται σε κλαδίσκους διαμέτρου 2-3εκατοστών. η νέκρωση του φλοιού προκαλεί και ξήρανση του κλάδου. Κλάδοι με μεγαλύτερη διάμετρο συνήθως δεν ξεραίνονται αλλά έχουν καχεκτική βλάστηση και μικρή καρποφορία.

Σύμφωνα με τους γεωπόνους, τα συμπτώματα έχουν ως εξής: Ο φλοιός πάνω από τις θυγατρικές στοές ξεραίνεται, κοιλαίνεται, ρυτιδώνεται , σκίζεται σε πολλά μέρη και τέλος εμφανίζεται μια ωοειδής ζώνη με χρώμα σκουριάς που είναι χαρακτηριστική της προσβολής των κλάδων από τον Φλοιοφάγος.

Όσον αφορά τη Ζευζέρα και τον κόσσο, αυτά είναι δυο ξυλοφάγα λεπιδόπτερα των οποίων η προνύμφη ανοίγει στοές στο ξύλο και προκαλεί ξηράνσεις κλάδων, βραχιόνων ή και ολόκληρων δένδρων. Στα συμπτώματά τους συγκαταλέγονται τα εξής: Εξωτερικά, πάνω στο φλοιό, διακρίνεται σωρός από πριονίδι ή και απορρίμματα της προνύμφης. Εσωτερικά υπάρχει βαθειά στοά η οποία προχωράει από κάτω προς τα πάνω.

Οι αρμόδιοι γεωπόνοι συνιστούν κάθε μέτρο, το οποίο να διατηρεί τα δέντρα ζωηρά και αφαιρεί έγκαιρα τους ασθενείς ή καχεκτικούς κλάδους και να περιορίζει τη ζημιά από τους παραπάνω εχθρούς. Σε σοβαρές περιπτώσεις προσβολής πρέπει να γίνονται ψεκασμοί εναντίον των τέλειων εντόμων κατά τις περιόδους εξόδου τους που είναι από Απρίλη έως Ιούνιο. Θα χρησιμοποιηθούν εγκεκριμένα εντομοκτόνα για την ελιά. Μεγάλη προσοχή να δοθεί κατά τη χρήση των σκευασμάτων γιατί πρέπει να τηρούνται με σχολαστικότητα οι οδηγίες χρήσης που αναγράφονται στην ετικέτα των φαρμάκων και οι προφυλάξεις που αναγράφονται σε ιδιαίτερο πλαίσιο.